Çocukluk çağı konuşma apraksisi, konuşma üretiminde kullanılan kaslarda veya beyinde sorun olmaksızın görülebilen bir motor konuşma bozukluğudur. Çocuk, konuşmada kullanılan organ ve yapıları (dil, dudaklar vb.) koordine etmekte zorlanır. Eksik veya kısıtlı konuşma sesi kullanımı, kullanılan seslerin birleştirilememesi, zor sesler yerine basit seslerin kullanılması ve sözcüklerin basitleştirilmesi, gibi durumlar görülmektedir. Bireyler, çok heceli sözcükleri ve uzun cümleleri anlamakta ve kullanmakta güçlük çekerler, cümleler uzadıkça hatalar daha belirgin hale gelir. Çocukluk çağı konuşma apraksisi için düzenlenen terapilerde oral motor beceriler, taklit becerileri, seslerin üretimleri ve bu seslerin bir araya getirilmesine yönelik beceriler, ünlü ve ünsüz ses üretimleri, vurgu ve tonlama açısından değerlendirme yapılarak terapiler planlanır. Çocukluk çağı konuşma apraksisi için sık aralıklarla planlanması gereken dil ve konuşma terapilerinin temel amacı anlaşılırlığı arttırmaktır.